Deze zomer zijn we op vakantie geweest naar Griekenland, meer specifiek het schiereiland Chalkidiki. Ik kende deze regio niet, echter hier bleek ook de geboorteplaats te bevinden van een bekende Griek – die ik (en de de meeste mensen met mij) dan wel weer ken: Aristoteles. Aristoteles (384 – 322 v.Chr.) was een filosoof en wetenschapper die wordt beschouwd als een van de invloedrijkste klassieke filosofen in de westerse traditie. Een van de zaken waar hij zich intensief mee bezig heeft gehouden is het doel van het leven.
Aristoteles geloofde niet dat het doel van het leven was om gelukkig te zijn. Hij stelde voor dat het doel van het leven was eudaimonia te bereiken; een woord dat het beste kan worden vertaald als Vervulling. Wat eudaimonia onderscheidt van geluk, is pijn. Het is namelijk prima mogelijk om vervuld te zijn, terwijl men tegelijk last heeft mentale of fysieke pijn (het is moeilijk om tegelijk gelukkig en ongelukkig te zijn). Door te richten op eudaimonia/vervulling in plaats van geluk, zullen we minder snel geneigd zijn om te streven naar een pijnvrij bestaan (een vrij vruchteloze onderneming welke vaak leidt tot meer problemen in plaats van minder problemen).
Wellicht is jou hier de parallel met het doel van Acceptance and Commitment Therapy (ACT) ook niet ontgaan, welke namelijk het leven op basis van jouw waarden is terwijl je op een flexibele manier omgaat met de obstakels die op je pad komen. Eudaimonia, kan dus een bruikbaar idee zijn om mee te nemen in een ACT-traject!
De School of Life heeft een toegankelijke YouTube video over dit thema gemaakt; zeer de moeite waard: https://youtu.be/GocIobQ9MLs